MAVİPEDEGOJİ.COM

Çalışan bir anneyim. 2.5 yaşındaki oğlum geceleri diş gıcırdatıyor. Bu problemin nedeni psikolojik mi? Ne yapmam gerekiyor?

Geceleri diş gıcırdatma çocuklarda sıklıkla rastlanan bir problem. Bu problemin nedeni psikolojik de olabilir, fiziksel de olabilir. Öncelikle çocuk hekiminizin çocuğunuzun genel sağlığını düzenli olarak takip etmesi bu nedenle önemli. Çünkü örneğin; bağırsak parazitlerinin de böyle bir probleme neden olabileceği biliniyor. Ayrıca bir diş hekimiyle görüşülüp çocuğunuzun diş yapısının, çene gelişiminin değerlendirilmesi gerekebilir. Psikolojik olarak değerlendirildiğinde diş gıcırdatma çocukların yaşadıkları birçok kaygı, sıkıntı ve üzüntünün bir dışa vurumu olarak değerlendirilebilir. Öncelikle tüm psikolojik kaynaklı sıkıntılarda olduğu gibi bu problemin ne zaman başladığı nasıl bir sıklıkta sürdüğü, hangi durumlarda yoğunluğunun arttığı gözlenmelidir. Aynı şekilde azaldığı durumların da gözlenmesi gerekmektedir. Bunun yanı sıra çocuğunuzun gündüz oyun sırasında ve sizlerle ilişkisi sırasında nasıl bir tutum içinde olduğu da önemlidir. Psikolojik sıkıntılar yaşayan çocuklar bu sıkıntıyı değişik biçimlerde ifade edebilirler. Dikkatli bir gözlemin yapılması ve ipuçlarının dikkatli değerlendirilmesi önemlidir. Bu yaşlarda anne ile ilişkinin yeterli ve doyurucu olması da önemlidir. Sizin gözünüzden kaçan bir ihmal veya huzursuzluk ortamı çocuğunuzun kaygısının artmasına neden olmuş olabilir. Ortamı yeniden düzenledikten ve çocuğunuzla ilişkinizin kalitesini gözden geçirdikten sonra belli bir süre daha izleyip problem hala devam ediyorsa bir uzmandan yardım istemenizde fayda olabilir.
 
Çalışan Anne / Çocukların Tepkilerinin Altındaki Mesajlar / Anne Çocuk İlişkisinde Üçüncü Kişiler

Çalışan bir anneyim ve 7 yaşındaki kızımı tek başıma büyütüyorum, tabii ki ben çalıştığım zamanlarda onunla bakıcısı ilgileniyor. Benim sorunum şu: kızım evimize akrabam, arkadaşlarım veya yeni tanıdığımız bir misafir geldiği zaman beni unutuyor. Sanki beni sevmiyor da onları seviyormuş gibi davranıyor ve gelenlere ben kötü bir anneymişim izlenimi uyandırıyor. Herkesin yanında bana karşılıklar veriyor ve beni utandırıyor. Bu konuda bazen ne yapacağımı şaşırıyorum. Ne yapmalıyım?

Çocuğunuzun eve gelen üçüncü kişilere ilgi göstermesini herkesten sevgi ve ilgi almak ihtiyacı olarak da yorumlayabiliriz. Üstelik çocuğunuzu yalnız büyüttüğünüzü söylüyorsunuz. Bu durumda ister istemez çocuğunuzun her sorunuyla yalnız başınıza ilgilenmek zorunda kalıyorsunuz ve ilişkinizde zaman zaman sorunlar yaşanması da doğal. Çocukların sevgilerini ifade etme biçimleri bazen sevilme ihtiyaçlarının nasıl olduğunu anlamamıza yardımcı olabilir. Siz çalışan ve iş harici zamanlarda çocuğunuzla ilgilenebilen bir annesiniz. Dolayısıyla her zaman onunla olamıyorsunuz. Kızınız da başka insanlar olduğunda, yani meşgul olduğunda sizi ihmal ediyor olabilir. Bu çok bilinçli bir tutum da olmayabilir. Burada çocuğunuzun sizi sevip sevmediği sorusuyla ilgilenmek yerine, sizin ilginizi nasıl istediğiyle ilgilenmeli ve onun bu davranışıyla size nasıl bir mesaj verdiğini anlamaya çalışmalısınız. Sizin durumuzdaki her annenin çocuğuyla ilgili benzer kaygılar yaşaması doğal. Ancak çocuğunuzun tepkilerini değerlendirirken bunları size yönelik bir tepki değil, çocuğun bir ihtiyacını veya talebini anlamamıza yardımcı olacak ipuçları olarak ele almalısınız. Çünkü çocuklarla ilişkimizin içeriğini belirleyen şey bizim yorumlarımız ve bu yorumlarımızı çocuklarımıza aktarma biçimimiz oluyor. Belirlediğiniz boş zamanlarda birlikte keyifli aktiviteler planlamanız, onun duygularını dinlemenize olanak veren sohbetler yapmanız bu sorunu hafifletmeye yardımcı olabilir.
 
Çalışan Anne - Yoğun Tempoda Çalışan Anne

İşlerim çok yoğun olduğu için 6 yaşındaki kızımla ilgilenmeye çok az zaman ayırabiliyorum. Hatta geçen ay okullarında yaptıkları bir gösteriye gideceğime söz vermiştim, ancak işim çıktığı için gidemedim. Kızım hem gösterisine gidemememden hem de bu genel durumdan dolayı bana çok kızgın. Bana neler önerirsiniz, beni anlamasını nasıl sağlayabilirim? 

İşinizin yoğunluğu belirli bir dönem için ise bunu kızınıza anlatabilirsiniz. Ancak bu devamlılık arz ediyorsa elbette kızınızın tepki vermesi, kızması, üzülmesi çok doğal. Yoğun tempoda çalışan anne-babaların mutlaka belirli bir dönemi çocuklarına ayırmaları çok önemli. Ayrıca haftalık program içinde çocukla özel zaman geçirmeye zaman ayırmak gerekmekte. Aksi taktirde çocuğun bu dönemdeki ilgi ve yakınlık ihtiyacının ileriki bir zamanda karşılanması mümkün olamayacağından uzun vadede ciddi problemlerin yaşanmasına neden olabiliyor. Aile bireylerinin birbirleri için zaman ayırması ailenin mutluluğu, huzuru ve psikolojik sağlığı için çok büyük önem taşıyor. Çocuklar anne-babalarının yoğun çalıştığını bilirler. Genellikle bunun mantığını da anlarlar. Bazı çocuklar bu ilgiyi talep etmeye devam eder, kızarak, açık bir şekilde isterler. Bazıları ise talep etmekten tamamen vazgeçerek içlerine kapanabilirler. Bazen de baştan hep talep eden bir çocuk bir süre sonra talep etmemeyi öğrenir. Anne-babaların tüm bu tepkiler karşısında dikkatli olmaları gerekmektedir. Her koşulda belirli ritmik zaman dilimlerini çocuklara ayırabilmek ve bunu yaşamın bir parçası ve gereği haline getirebilmek önemlidir. Zaten siz biraz daha fazla çocuğunuzla vakit geçirebildiğinizde onun davranışlarındaki ve tutumundaki farkı görecek ve bundan haz duyacaksınız.

Çalışan Anne ? Anne Çalışmaya Tekrar Ne Zaman Başlamalı?

8 aylık olana kadar bebeğime ben bakacağım. Çalışmaya başlayacağım için 8 aylık olduğunda gündüzleri onu anneme bırakmayı düşünüyorum. Bunda bir sakınca olur mu? Bebeğim çok kötü etkiler mi?

Özellikle ilk bir yılda bebeğin anne ile yakın ve yoğun bir ilişkide olmasının önemi bilinmektedir. Bebek tüm ihtiyaçlarını anne aracılığıyla karşılar; yemek, temizlik, sevilme ihtiyacı ve dış dünyanın keşfi anne aracılığı ile olmaktadır. Annenin her koşulda yanında olduğunu fark etmesi, fiziksel ihtiyaçlarının karşılanması kadar, temel güven duygusunun kazanılması açısından da önem taşımaktadır. 1 yaşından sonra çocuklar anneden belli bir süre ayrı kalabilirler. Ancak bir süre sonra da geri geleceğini bilmesi önemlidir. Bu dönemde annenin yarı zamanlı bir işte çalışması uygun olabilir. 2, 2 buçuk yaş civarında ise gün boyunca anne yerine geçen uygun bir bakıcı ile çocuk anneye ihtiyaç duymadan zaman geçirebilir hale gelmektedir. Bu süreler ve ihtiyaçlar çocuktan çocuğa değişmekle birlikte prensipte çocukların psikolojik ihtiyaçlarının bu yönde olduğu bilinmektedir. Bu gerçeğe rağmen günümüzde çalışan birçok annenin doğumu izleyen birkaç ay içinde işe dönmek zorunda olduğunu biliyoruz. Bu süre ne kadar uzatılabilirse elbette bebek için ve anne-bebek ilişkisinin kalitesi için o kadar doyurucu olacaktır. Böyle bakıldığında 8 ay boyunca bebeğinizle birlikte olabilmenizin bir şans olduğu düşünülebilir. Özellikle de sonrasında ona şefkatli, sıcak ve iyi bir bakım verebilecek birinin olması da bir avantaj olarak değerlendirilebilir. Bu kişinin anneniz olması sizin huzurunuz açısından da önemli. Eğer anneniz sizinle benzer bir yaklaşım içinde olursa, temizlik ve bakımının yanı sıra sabır, yumuşaklık, sevecen bir ses tonu gibi bebeğin ihtiyaç duyduğu diğer psikolojik faktörleri de göz önünde bulundurursa bu durum bebeğiniz için özel bir sakınca yaratmayacaktır. Tabi burada önemli olan iş dışındaki zamanınızı yoğun ve etkin bir şekilde bebeğinizle geçirmenizdir. Çünkü unutmamalısınız ki, tüm ihtiyaçları başkası tarafından karşılansa bile hiçbir ilgi sizin ilginizin yerini tutmayacak ve bebeğiniz her zaman size ihtiyaç duyacaktır.