Amaç: Bu çalışmanın amacı ilk atak manide anormal EEG sıklığını araştırmak, ardışık iyilik döneminde EEG anormalliğinin düzelip düzelmediğini ortaya koymaktır. İkinci olarak, iyilik döneminde, EEG anormalliği süren ve silinen olguları, iki uçlu bozukluğun klinik özellikleri yönünden karşılaştırmaktır.

Yöntem: Bu çalışmada, ayaktan tedavi merkezimize ya da acil servisimize son bir yıl içerisinde başvuran, 18-65 yaş arası, bilgilendirilmiş onam formu birinci derece yakınları tarafından onaylanan, DSM-IV’e göre bipolar bozukluk, manik dönem olarak değerlendirilen, ilk atak 86 olgu ardışık olarak değerlendirilmiştir. Olgularda geçirilmiş depresif dönem bulundurmama, epilepsi başta olmak üzere herhangi bir nörolojik hastalığı, kafa travması ve/veya bilinç kaybı öyküsü olmama, EEG çekimi öncesi, elektroensefalografik aktiviteyi etkileyecek ilaç (antiepileptik, anksiyolitik, antidepresan ve antipsikotik) almamış olma şartları aranmıştır. Tanı görüşmeleri SCID-I (DSM-IV Yapılandırılmış Klinik Görüşmesi) ile yapılmış, hastalıkla ilgili bilgiler SKIP-TURK (Duygudurum Bozuklukları Tanı ve İzlem Formu) ile kaydedilmiştir EEG çekimi dijital EEG cihazı ile 16 kanal olarak yapılmıştır.

Bulgular: EEG anormalliği mani döneminde, iyilik döneminde olduğundan sıktır (p=0.022). İyilik döneminde anormal EEG bulguları süreklilik gösteren olguların tümü kadındır. EEG bozukluğu süren olgularda menarş yaşı daha küçük (p=0.032), aile öyküsü daha az sıklıktadır (p=0.008). Çocukluk çağı travması ve özkıyım girişimi öyküsü EEG bozukluğu süren olgularda daha sıktır (p=0.001 ve 0.005). İyilik döneminde anormal EEG bulguları silinen olguların %83.3’ü antiepileptikler ile tedavi edilmiştir.

Sonuç: Bir kısım iki uçlu olguda anormal EEG, hastalığın başlangıcından itibaren vardır. Anormal EEG, iyilik dönemine geçen olguların yarısından çoğunda normale dönmektedir.

Makalenin Devamı İçin Tıklayınız