Gülay Atasoy / ZAMAN

Her şeyden evvel evlilikteki mutluluğun sevgi, saygı ve güvenden geçtiğini bildikleri için o noktalara çok dikkat ederler.

Hayatlarının birinci planına kendilerini mutlu etmeyi değil eşleriyle birlikte mutlu olmayı koyarlar.

Beraber oldukları zamanları güzel geçirmeye özen gösterirler.

Pozitif düşünürler.

Bencil değillerdir.

Güzel ve yumuşak huylu, hoşgörülü ve affedicidirler. Kin tutmaz, intikam peşinde koşmazlar.

Eşlerinin yerine karar vermez; kararları birlikte alırlar.

Eşlerinin küçük hatalarınatakılmazlar. Ufak tefek problemlere takılmazlar.

Eşlerinin nelerden hoşlanıp nelerden hoşlanmadığını bilir, ona göre davranırlar.

Evlilikteki mutluluk yolunun fedakârlık ve özveriden geçtiğini bilirler.

Ailelerine zaman ayırır, hafta sonları birlikte olmaya özen gösterirler.

Eve geldiklerinde işyerinin sıkıntılarını kapının önünde bırakıp içeriye tebessümle girerler.

Eşlerinde hata aramazlar.

Kendi sorumluluklarının idraki içindedirler. "Aman canım ben yapmasam evde yapan biri var." diyerek eşlerinin fedakârlıklarını istismar etmezler.

Evlilik hayatlarını monotonluktan kurtarmak için çaba sarf ederler.

Beden dillerini kullanmasını bilirler. Eşlerinin sevgi dillerini iyi anlarlar.

Eşlerini eleştirmezler. Eleştirmek zorunda kalırlarsa dikkatli olurlar. Evdeki çatlayan duvarı düzelteceğim diye evin temel kolonlarını yıkmaz, çatlağı kibarca onarırlar.

Eşlerinin her dediğine itiraz etmezler.

Eşlerinin mutluluğu için bazı zevklerinden feragat ederler.

Peki böyle bir eş var mı derseniz?

Neden ilk siz olmayasınız?..