Times, Los Angeles Times ve Guardian'ın soruna benim baktığım açıdan bakmaları ilginçti.

Hemen bakalım:

Times (İngiltere): Müslüman bir komşuyla ilişkileri daha da bozmak siyasi açıdan zeki bir adım mıydı? Okul çocukları için boya kalemi, hastaneler için ilaç, bombaların yıktığı evlerin tamiri için çimento taşıyan gemileri engellemeye çalışmak halkla ilişkiler açısından iyi bir fikir miydi?

Los Angeles Times (ABD): Saldırı, İsrail için bir halkla ilişkiler kâbusu oldu. Saldırı, İran'a yeni yaptırımlar için çabalayan ABD'nin bu çabaları üzerindeki dikkatleri dağıtabilir. Uluslararası toplumun ilgisi Gazze'ye kayabilir.

Guardian (İngiltere): İsrail kanlı saldırının ardından devlet terörü uygulamakla suçlanıyor. İsrail'in oynadığı kumar kendisine çok pahalıya mal olacak. Bunun bedeli, uluslararası alanda daha da yalnızlaşmak ve Orta Doğu'da hayati önem arz eden halkla ilişkiler savaşını kaybetmek olabilir.

Gördüğünüz gibi üç gazete de benim gibi düşünüyor ve İsrail'in bu eylemiyle dünya arenasında halkla ilişkiler savaşını kaybedeceğini ifade ediyor.

Burada sorulması gereken soru şu: İsrail'i 'iletişim savaşını bile kaybetmesine neden olacak" kadar saldırgan yapan, sivillere karşı bile gözünü kırpmadan silah kullandıran motivasyon ne?

İsrail niye bu kadar kendini tehdit altında hissediyor?..

Niye kimseye güvenmiyor?

İnsanlar gibi ülkeler de tek bir nedenle karşı eylemde bulunurlar. Hayatta kalmak...

Sivillere bile silah sıkmaya neden olan nasıl bir hayatta kalma mücadelesi bu?

Nasıl bir stres bu?

Son saldırı bize gösterdi ki "stresinin" kodlarını çözmeden, tedavi etmeden İsrail'in barıştan yana tavır almasını beklemek safdillik.

İsrail yönetiminin gerçekten tedaviye ihtiyacı var.

Ancak psikolojik konularda "tedavi" hastanın rızası olmadan mümkün değil!

Umarım bu son saldırıyla kendi imajına verdiği zarar İsrail yönetimini "tedavi olma" konusunda istekli hale getirir.

Her sürücüye bir trafik polisi (3)

Geçen hafta trafik kazaları ile ilgili görüşlerimi iletirken Oktay Ekşi'nin köşesinden de bir alıntı yapmıştım. Ekşi Emniyet Genel Müdür Yardımcısı Osman Karakuş'un aşağıdaki görüşüne yer vermişti:

"Devletin trafik denetimi sistemini tam olarak oturtmasına ve sürücünün her an denetlenebileceğini 24 saat süreyle hissedeceği zamana kadar bu durum devam eder..."

Bu ifadeyi doğru kabul ederek de "sadece denetimi önemseyerek" trafik kazalarını önleyemeyiz demiştim.

Osman Karakuş'la uzun bir telefon görüşmesi yaptım. Baktım hiç de Ekşi'nin köşesindeki gibi sadece işi "denetime" havale eden biri değil.

Son derece trafiğin sorunlarına hakim, alt yapı, iletişim, ilk yardım gibi trafik kaza değişkenlerinin hepsinin ayırdında, rollerini de önemsiyor.

"Ben insan unsurunun denetimdeki rolünü azaltarak, daha fazla teknolojiyle, aynı diğer ülkelerdeki gibi 24 saat denetimden söz ettim, hedef bu olmalı" dedi.

Kararkuş'a kesinlikle katılıyorum... Oktay Ekşi'nin de köşesinde ikinci bir yazı yazarak düzeltme yapmasında fayda var. Çünkü onun yazdığı ifade ile Karakuş'un söylemek istediği arasında oldukça fark var.

Kamuoyunun Emniyet Genel Müdürlüğü'nün gerçek ve doğru niyetini öğrenmesinde fayda var.

Çekirgelik

"Gerçeğe olan inanç, kişinin önceden inandığı tüm gerçeklerden şüphe etmesiyle başlar." (F. NIETZSCHE)